Toen ik in het Stadsarchief de brief las die de PTT op 25 september 1940 aan de Gemeentelijke Woningdienst had gestuurd, zag ik ze weer voor me: die bijna weggebleekte cijfers op oude panden. In de jaren zeventig, misschien ook nog tachtig, waren ze in heel Amsterdam nog goed leesbaar: op de muren, naast de voordeuren. In de oorlog was ’s nachts, en dus ook ’s ochtends vroeg als de postbode zijn eerste ronde liep, de stad verduisterd op bevel van de bezetter. Op verzoek van de PTT kalkte de Woningdienst in heel de stad met witte verf zo groot als mogelijk de huisnummers naast de deuren. Handig voor de postbode, handig voor alle Amsterdammers die in het donker hun huis zochten. Wie goed zoekt ziet ze op sommige muren nog staan. In de Rivierenbuurt hebben ze er een mooi aandenken van gemaakt.