Asterdorp gold in de jaren dertig van de vorige eeuw als het putje van de woningmarkt. Wie ontoelaatbaar werd geacht voor een normale nieuwbouwwoning belandde in dit opvoedingsdorp. En mocht bij goed gedrag doorstromen naar een normale gemeentewoning. Verreweg de meeste inwoners van Asterdorp verlieten het dorp echter voortijdig. Zij wilden niet wachten, of weigerden te figureren in het spel van beleidsmatige vernedering. Maar waar gingen die mensen dan naartoe?
Niet naar een woning van de gemeente of een woningbouwvereniging, daar werden ze niet toegelaten. Een deel vertrok naar een krot of een woonschip maar een groter deel huurde een nieuwe, dure woning op de particuliere markt. En dat is bijzonder: de ontoelaatbaren betrokken woningen die onbereikbaar waren voor de keurige arbeiders. Op de ladder van verheffing sloegen ze de hele sociale woningbouw in één stap over.
Zo deed ook Berend Riesenbeck het met zijn vrouw en acht kinderen. Begin 1928 Lees verder Welk putje van de woningmarkt?