Na de oorlog trokken de zussen Josine (de weduwe van Arie Keppler) en Mathilde (de weduwe van Floor Wibaut) Berdenis van Berlekom nog altijd innig op. Dames op leeftijd waren het inmiddels. In 1951 bezochten ze een vergadering van een sociaal democratische vrouwenorganisatie. De weduwe Wibaut was toen 89 en de weduwe Keppler 73. Josine beschrijft deze gebeurtenis in haar herinneringen: “Toen we de grote zaal doorliepen, hoorde ik telkens fluisteren: ‘dat is mevrouw Wibaut’. Ze zag er toen wel erg oud uit. We zaten vooraan en nadat de voorzitster de vergadering geopend had, ging Tiele langzaam de trappen op naar het podium, en jawel: daar stond ze voor de microfoon. Ik begon hem wel te knijpen hoe dat af zou lopen, maar die angst verdween toen ik haar met duidelijke stem hoorde zeggen, ’t was bijna roepen: ‘Vrouwen, ik heb zo’n grote bewondering voor u, dat ge na de oorlog de moed hebt gehad dit werk weer te beginnen!’”
(bron: IISG, archief Mathilde Wibaut, aanvulling uit november 1996 van J. van Gogh).