Direct na de oorlog werd het onderbrengen van ‘onmaatschappelijken’ in verafgelegen werkkampen populair. Vooral de Dienst Sociale Zaken van Rotterdam maakte hier in ruime mate gebruik van. Amsterdam deed even niet mee en had eigenlijk niets in de aanbieding voor inwoners die afweken. Daar hadden de vele oorden die het land voor de oorlog al kende, echter wel een oplossing voor. Vanaf bos en hei prezen zij in brieven hun aanbod aan bij de Dienst Sociale Zaken van Amsterdam. Huize Voorstonde te Brummen bijvoorbeeld had plaats genoeg en ook paviljoen Het Hietveld te Beekbergen meldde trots heropend te zijn. Huize De Poll te Voorst kon met ingang van 1 augustus 1950 ‘weer voldoen aan aanvragen om opvang en wel voor:
- alleenstaande vereenzaamde mannen,
- licht debielen,
- drankzuchtigen,
- A-socialen, en lichamelijk zieken uit deze groepen.’
(Bron: Stadsarchief Amsterdam, inventaris 5256-753)