IJsjes. Net als nu was ijs maken en verkopen in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw een populaire handel in Amsterdam. Ook onder Asterdorpers. Op nummer 63 streek in december 1928 het gezin van ijsventer Hartog Blitz neer.
Hij was uit zijn huis in een middenklassebuurt gezet vanwege huurschuld en misbruik van de woning. De controlerend ambtenaar van de Woningdienst had het zelf gezien: hij maakte thuis ijs en verkocht dat vanuit het raam. Dat was natuurlijk streng verboden. Bij het opvragen van informatie over Blitz had de Armenraad aan de ambtenaar verklapt dat Blitz een gokker was. Dat maakte zijn positie niet beter, al was de opzichteresse wel zo eerlijk in het gezinsrapport te noteren dat ze niets zag wat op het gedrag van een gokker wees. Sterker nog: ‘De bewoning is ordelijk en helder. Verzorging van de kinderen goed.’ Bovendien had hij op 14 mei 1929 een loodsje gehuurd, in de hoek naast het washuis, en met toestemming van ‘den Directeur’ gebruikte hij dat als ‘kookgelegenheid voor ijs’. Op 29 mei 1929, zo schreef de opzichteresse in haar dagboek, was het zover: ‘Blitz komt het eerste glaasje ijs aanbieden, een soort koninklijke eer!’ Een week later mocht de trotse Blitz met zijn pannen, glaasjes en zijn ijsmachine het Asterdorp verruilen voor de Transvaalbuurt.
Een gedachte over “IJsventer Blitz”